Het is gelukt: opnieuw wereldkampioen tijdrijden!

In Albi moest ik mijn wereldtitel van vorig jaar in Perth verdedigen. Dat maakt het nog specialer.
Het was erg heet en ik was daarom blij dat mijn start om half 9 was. Dat betekent wel om 5 uur opstaan (en ik ben geen ochtendmens) om op tijd te eten en alle andere voorbereidingen te kunnen doen.  Bij de start werd er behalve op de afstelling van de fiets ook gecontroleerd op een motortje in het frame of wiel. Alles oké en dan volle bak over het parcours van 23 km. Dat was niet eenvoudig met 2 klimmetjes en veel bochten.  Ik mocht als laatste starten en had de concurrentie voor me. Volledig kapot over de finish, waarna ik meteen een microfoon onder mijn neus geduwd kreeg met de vraag hoe het voelt als nieuwe wereldkampioen. Ik kon nog geen woord uitbrengen, maar dat was snel over na deze mededeling.  Mijn tijd was 38.05 en dat was maar 1 seconde sneller dan de nummer 2, maar dat is genoeg.
Na een prachtige podiumceremonie kwam Clare Roy met de champagne op de proppen en was het super genieten van deze titel.
Clare  is zelf op de 13^de plek geëindigd in haar categorie met een tijd van 38.04 en Edith Kooy als 12^de 
 in een tijd van 38.25.  

Het WK begon dus heel mooi, maar eindigde heel triest. De vrouw van mijn trouwe fietsmaatje Theo is de dag daarna overleden en we zijn meteen naar huis gereden. Daarom heb ik op zondag niet deelgenomen aan de wegrace.

Marti Valks